برای مسیح بدرخش

یکشنبه است و چند ساعتی است که از کلیسا به خانه برگشته ام. هفته گذشته روزهای پر حادثه ای را پشت سر گذاشتیم. ابتدا خانمی 30 ساله از فامیهای یکی از اعضای کلیسایمان که به تازه گی به اتفاق همسر و فرزند 4 ساله اش برای آغاز یک زندگی جدید به امریکا آمده بود ناگهان فوت کرد. بعد خبر رسید که خواهر مارگریت الخاصه در خداوند خوابیدند. هنوز این را هضم نکرده بودیم. شنیدیم پدر یکی از فامیلهایمان فوت کرده. بعد هم خبر آتش گرفتن کلیسای شرق آشوری در لس آنجلس تکانمان داد. خلاصه هفته عجیبی بود. حوادث هرگز از پیش خبر نمیدهند والا خود را آماده میکردیم. خداوند بیادم آورد که چه قدر مهم است او را در جوانی بیاد آوریم. لذت زندگی با او در جوانی برکتی است که نمیتوان با کلمات آن را بیان کرد، باید آن را چشید. داود در مزامیر میگوید "بیایید و بچشید که خداوند نیکوست" بعد این آیه با قلبم صحبت نمود که باید خانه زندگی روحانی خود را بر روی صخره بسازیم. چون بارانها و سیلابها و بادها و طوفانها اجتناب ناپذیرند. امروز از ان ماست ولی از فردا خبر نداریم. تا زمان باقی است باید آفریننده خود را بیاد آورد. فراموش نکنید با بیاد آوردن او، زندگی خود را بر پایه کلام او بنا کنید تا بنیاد خانه ایمانتان محکم و استوار باشد. به قول مسیح: کسی که سخنان او را بشنود و به عمل آورد، او فردی است دانا. پس بیایید همه دانا باشیم چون این است خواست و اراده خداوند برای همه ما. هر آنچه که در زندگی میخواهد ایمان ما را تضعیف نموده و ما را آسیب پذیرساخته و از ما ایمانداری بیمار بسازد باید رها کرد و باید یک زندگی سالم مسیحی را در پیش گرفت. آمین