وقتی نوح کشتی را دور از ساحل دریا میساخت، مردم به او می خندیدند. وقتی موعظه میکرد و مردم را دعوت مینمود که به خداوند ایمان بیاورند و وارد کشتی نجات شوند، همه او را مسخره میکردند. مسیح فرمود: ظهور پسر انسان نیز چنان خواهد بود. امروز نیز گروه عظیمی از مردم پیغام انجیل را باور ندارند و مبشرین کلام خدا را به باد تمسخر می گیرند. دوستان تا دیر نشده به آغوش پدر آسمانی برگردید. روزی مردم بیدار خواهند شد، آنگونه که در زمان نوح وقتی بارانها بی وقفه به باریدن ادامه دادند و مردم احساس ناامنی و ترس نمودند به خود آمدند، اما دیگر دیر شده بود! در، توسط خدا بسته شده بود و هیچ انسانی قادر به باز کردن آن نبود. روزی مردم بیدار خواهند شد ولی مهم است که تا دیر نشده بیدار شویم! شاید بگویید نه، اینها میخواهند ما را بترسانند، خدای ما خدایی پراز محبت است و در آخرین لحظه در را برروی ما خواهد گشود. ای کاش این طوربشود. بلی شاید در دل خود بگویید: اینها پاره ای مزخرفات است و شما برای خود دکان باز کرده اید! شاید بگویید تازه اگر هم این گفته ها درست باشد من در آخرین لحظه به درون کشتی خواهم پرید. کلام خدا میگوید: "و خداوند در را از عقب او بست" پیدایش 16:7. خداوند به اندازه کافی به هریک از ما فرصت داده و میدهد ما هستیم که فرصت ها را غنیمت نمیشماریم و مانند ایام قبل از طوفان در خوردن و آشامیدن و نکاح و منکوحه شدن و دنیا دوستی و خوشگذرانی و بی تفاوتی مشغول هستیم. ما هستیم که در عمل به گفته های کلام خدا اعتقادی نداریم. تا دیر نشده بخود آییم! اگر امروز صدای او را میشنویید دل خود را سخت مسازید. کشیش شموئیل
