Friday, July 30, 2010

بیایید

ای یهوه خداوند ما چه مجید است نام تو در تمامی زمین، که جلال خود را فوق آسمانها گذارده. از زبان کودکان و شیر خوارکان، به سبب خصمانت قوترا بنا نهادی، تا دشمن و انتقام گیرنده را ساکت گردانی. مزمور1:8-3

دوستان عزیز خدا قوت را در ما نهاده تا او را جلال دهیم و با زندگی عملی و روحانی خود کاری کنیم که تا دهان شیطان بسته شود. چه شهادت زیبای خداوند در وصف ایوب میدهد: "آیا در بنده من ایوب تفکر کردی که مثل او در زمین نیست، مرد کامل و راست و خدا ترس که از گناه اجتناب میکند" ایوب 8:1 . البته شیطان فکر میکرد برکات و رشوه های خداست که ایوب را واداشته تا اینگونه باشد. اما با مطالعه کتاب ایوب در می یابیم که انگیزه ایوب از پیروی خدا، برکات نبوده بلکه صرفا لذت در زندگی با او بوده
اما آنچه در قلبم است تا با شما در میان بگذارم شهادتی است که خدا در وصف ایوب میدهد و مسائلی است که میشنوم و میبینم. دعوت خدا از همه ما اینست که ما نیز کاملیت، راستی و خدا ترسی خود را حفظ کنیم تا مردم اعمال نیکوی ما را دیده پدر آسمانی را جلال دهند، تا اینکه دشمن جانهای ما ساکت شود
چقدر باعث تاسف است وقتی میشنویم ایمانداران چشم دیدن یکدیگر را ندارند، از پشت سر هم حرف زدن و غیبت لذت میبرند، معیارهای زندگی شان با مردم دنیا هیچ تفاونی ندارند که هیچ، بعضا از آنها، جلو هم زده اند. آیا باورمان میشود که بعضی از ایمانداران و حتی خادمین خدا که می باید پیام آور صلح و سلامتی باشند خود تحمل شنیدن هیچ انتقادی را از خود ندارند. آیا باور میکنید زن و شوهر ایماندار که به مردم در مورد بخشش خدا موعظه میکنند نمیتوانند مشکلات زناشویی خود را حل کرده و ترجیح میدهند طلاق بگیرند. آیا این است آن مسیحیتی که انتظار داریم مردم با دیدن آن حاضر شوند به مسیح ایمان بیاورند. این گفته در اینجا مصداق پیدا میکند که: " کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی." عزیزان بیایید مشکلات خود را توجیح نکنیم. خود را فریب ندهیم. بیایید قضاوت نکنیم. بیایید مسیح گونه زندگی کنیم. بیایید خصومت ها را کنار بگذاریم، بیایید عصبانی نشویم، بیایید به سادگی از کوره در نرویم، بیایید با هم آشتی کنیم، بیایید ببخشیم، بیایید فراموش کنیم، بیایید یکدیگر را بپذیریم. بیایید یکدیگر را بنا کنیم. بیایید خدا را جلال دهیم و شریر را شرمگین. بیایید

Friday, July 23, 2010

جلال تنها از آن عیسی مسیح است و بس

خدا را شکر بالاخره روز رفتن به کنفرانس کلیسایی فرا رسید. امسال برادر عزیزمان کشیش ادنان از اطریش مهمان ماست. مدتهاست که فرصت نکردم چیزی بنویسم. مشغله زیاد و دیگر فعالیتهای کلیسایی مجال نوشتن را نمیداد. دعا میکنم خدا همه ما را در این سمینار لمس کند تا بعد از برگشت، بتوانیم او را با قوت و مسح بیشتر خدمت کنیم. الحال زمان آن است تا فقط و فقط عیسی مسیح را در این دنیای طوفانی جلال دهیم. خداوند میخواهد همه ما را برای پیشرفت ملکوتش بکار ببرد. بیایید تفاوتها را کنار بگذاریم، دوستی را پیشه نماییم و بخشش را سر لوحه زندگی خود قرار دهیم تا مردم اعمال نیکوی ما را دیده پدر آسمانی را جلال دهند